Kinderen die vragen…

2012-06 #03 Message - voorkantEen paar maanden geleden stond ik bij de slager te wachten. Voor mij werd een man geholpen, die een meisje van een jaar of drie bij zich had. Het meisje gedroeg zich druk en levendig en wilde om een stukje worst vragen. Opeens keek de man naar het meisje, wees naar haar met een waarschuwende vinger en zei: “Je weet het! Kinderen die vragen…”.

Het meisje dook ineen en alle levendigheid verdween uit haar lijfje. De slager keek ernaar en haastte zich om het meisje een stukje worst te geven. Blijkbaar vond hij het (net als ik) zo zielig, dat hij haar wilde opfleuren. Ze leefde inderdaad weer op toen ze het stukje worst ontving en opat. Deze gebeurtenis heeft mij in de maanden erna nog behoorlijk bezig gehouden van binnen. Het raakte me omdat ik zelf ook opgevoed ben met de overtuiging: “Kinderen die vragen, worden overgeslagen!”. Het raakte me ook omdat ik inmiddels heb ontdekt hoe niet-functioneel en demotiverend deze overtuiging kan zijn. Bijvoorbeeld wanneer je zelfstandig ondernemer wordt of bent.

Download de hele Message…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: